i sruuuuuuu

trochę się nazbierało. nie wiem ile już razy podchodziłem do kompa, aby dać upust...tak tylko czego?? nie cierpie "niecierpieć", ale tyle się nawaliło ma moją facjate, że nie miałem ochoty o tym pisać. za to odwiedzałem i czytałem, co się dzieje u Was.
a może by tak od początku?? - mowy nie ma;p
1. ze sportów ekstremalnych, które tak bardzo kocham, został mi tylko najbardziej hardcorowy mianowicie - "przerzutowe raczysko". spokoju nie daje, odpuścić sobie nie chce i cholernie mnie wkurza (sory za wulgaryzm hihi). oczywiście i tak wygram, ale co się namęcze to moje.
2. synek - moje kochane maleństwo, po pobycie w szpitalu na zapalenie płuc, wrócił do domku z dodatkową bardzo, bardzo złośliwą i odporną na wszystko bakterią. trzy miesiące później kolejny raz w szpitalu, tym razem z podejrzeniem sepsy. do tego doszło upośledzenie odporności i była jazda na maxa. dzisiaj już dobrze:) poza drobnymi infekcjami i olbrzymimi ilościami medykamentów, które musi wchłaniać nie jest źle.
3. moja ukochana "najwspanialsza z wszystkich żon" też miała niezłą jazdę. bardzo przeżywa te nasze (moje i synka) niedyspozycje. biedactowo miało tyle stresów, że aż sie dziwię i podziwiam, jak to wszystko dzielnie wytrzymuje. kochana kobitka:))
DOSYĆ TYCH SMUTASÓW!!!!!!!!
tyle w sprawie na dziś...kolejna notka - zapewniam będzie bardziej radosna.
buziaczki:))))