Opowieść z Beninu
Historię tę powtarzano już tysiące razy w różnych wersjach. Jakiś czas temu sędziwy mieszkaniec benińskiej wioski opowiedział kilku młodym ludziom taką wersję:
Rybak wraca łódką do domu i spotyka na brzegu zagranicznego specjalistę. Ekspert pyta go, dlaczego wraca tak wcześnie. Rybak odpowiada, że mógł zostać dłużej, ale złowił już wystarczająco dużo ryb, by zaspokoić potrzeby rodziny.
"Co więc robisz z wolnym czasem?" - pyta ekspert.
Rybak na to: "Trochę wędkuję. Bawię się z dziećmi. Kiedy doskwiera nam upał, robimy sobie sjestę. Wieczorem jemy razem kolację. Później słucham z przyjaciółmi muzyki".
Specjalista przerywa: "Posłuchaj, mam stopień naukowy, bo długo studiowałem te sprawy. Chciałbym ci pomóc. Powinieneś dłużej łowić ryby. Dzięki temu zarobiłbyś więcej pieniędzy i wkrótce mógłbyś kupić sobie większą łódź. Miałbyś jeszcze większe dochody i byłoby cię stać na parę kutrów".
"I co dalej?" - pyta rybak.
"Nie potrzebowałbyś pośrednika i mógłbyś osobiście negocjować warunki z przedsiębiorcami lub może nawet miałbyś własną przetwórnię ryb. Mógłbyś przeprowadzić się ze swojej wioski do Kotonu, Paryża albo Nowego Jorku i stamtąd zarządzać interesem. Mógłbyś nawet wprowadzić firmę na giełdę i zarobić miliony".
"Ile czasu by to wszystko zajęło?" - docieka rybak.
"Jakieś 15 - 20 lat" - odpowiada ekspert.
"A potem?"
Specjalista tłumaczy: "No i wtedy twoje życie nabrałoby kolorów. Mógłbyś pójść na emeryturę i wyprowadzić się z dala od tego całego zgiełku w jakieś spokojne miejsce".
"I co wtedy?" - znów pyta rybak.
"Wtedy miałbyś czas, żeby trochę powędkować, pobawić się z dziećmi, w upał zrobić sobie sjestę, a wieczorem zjeść z rodziną kolację i posłuchać muzyki z przyjaciółmi".